Nondik sortzen da mugimendua?
Nola bizi gorputzaren eta mugimenduaren poetika?
Zergatik jarri zalantzan dantza egiteko modua?
Nola adierazten-azaltzen da imajinario pertsonala eta kolektiboa Dantzan?
Kontakt Inprobisazioaren teknikatik, entrenamendu fisiko bat planteatzen dut, formara banako dantzaren kontzientziatik eta gorputzen elkarrizketatik iristea, ahalbidetuko duena. Jarioa, grabitatearekiko eta beste indar mekaniko batzuekiko harremana, gorputz-harremanen erronkak, ingurunea, dantzaren narrazio-potentziala…, dira praktika honekin egiten dudan lanaren ardatz nagusiak.
Nire helburua dantza transmititzea da eta praktika honek aukera hau ematen dit.
Nire metodologia ez dator bat hori transmititzeko modu tradizionalarekin, hemen ez baita formatik transmititzen.
Niretzat errazagoa da dantza horrela transmititzea. Atseginagoa iruditzen zait. Teknika honi esker, gorputza beste dantza forma batzuek onartzen ez dituzten lekuetara iritsi daiteke.
Dantza mugimendu ulermenaren aurrerapen gisa ikusten dut kontakt teknika. Mugimendua dantzaren dramaturgia bera ikusteko aukera ematen duen leku batetik sortzen du, harreman eta komunikazio dantza bat delako. Horrek liluratu egiten nau, poetika jada pertsonen barruan dagoelako: bere amorruarekin, bere beldurrekin, bere arbuioekin, bere ez onartzearekin, bere mugekin, bere lorpenekin, hori da bizitza niretzat, horrelakoa da artea.
Harremanei buruz hitz egiten hasten zarenean, dramaturgiaz hitz egiten hasten zara: gatazkez eta haren ebazpenaz,… harremanetatik abiarazten den mundu guzti horrek dantzaren berezko dramaturgia ekartzen du azkenean. Arreta jartzen badiozu, teknika honetan presente dago.
Ez duzu antzerki-dramaturgia bat sortu behar ezer kontatzeko.